درختان و درختچه ها وگیاهان سرمایه های زنده ای هستند که هر سال ارزش آنها افزایش می یابد. هنگامی که به درستی انتخاب و کاشته می شوند ، می توان انتظار داشت که درختان و درختچه ها با مراقبت مناسب که ممکن است شامل آبیاری ، کوددهی و هرس باشد ، رشد کنند. همانطور که برخی از گیاهان مقاوم به خشکی ممکن است در طول دوره های خشک نیازی به آب نداشته باشند ، درختان و درختچه های بالغی که در شرایط خاکی مساعد رشد می کنند ممکن است به کود کمی یا بدون کود نیاز داشته باشند. روش های کوددهی اغلب به اشتباه درک شده و مورد سوء استفاده قرار می گیرد. کود ” غذا ” نیست. گیاهان غذای خود را به شکل قند از طریق فتوسنتز تولید می کنند. مواد معدنی یا مواد مغذی تامین شده توسط کوددهی ، مواد مورد نیاز برای فتوسنتز و رشد را فراهم می کند. هنگامی که مواد معدنی در خاک وجود کم بوده یا وجود نداشته باشد ، می توان برای حفظ ذخایر کافی کود اضافه کرد.
در صورت انتخاب گیاهان ناسازگار یا ناسالم ، کاشت بی دقتی یا آبیاری نادرست کود را نباید یک درمان برای گیاهان بیمار در نظر گرفت. هنگام کود دادن به درختان و درختچه ها ، این دو نکته را در نظر داشته باشید : کود زمانی مفید است که به آن نیاز است. از آن به مقدار مناسب، در زمان مناسب و در مکان مناسب استفاده کنید.
شرایط زیر را برای کمک به تصمیم گیری در مورد کوددهی در پاییز به درختان و درختچه ها در نظر بگیرید :
رایج ترین مواد مغذی مورد استفاده در کوددهی گیاهان آپارتمانی در زمستان نیتروژن (N) ، فسفر (P) و پتاسیم (K) هستند. سایر مواد مغذی ضروری گیاهی که در مقادیر نسبتا زیاد مورد استفاده قرار می گیرند کلسیم ، منیزیم و گوگرد هستند. کود کامل برای اصول اولیه کوددهی مانند 16-4-8 ، 12-6-6 یا 12-4-8 به طور کلی توصیه می شود مگر اینکه آزمایش خاک نشان دهد که فسفر و پتاسیم کافی است.
گیاهان ممکن است به دو روش غیر مستقیم یا مستقیم کود داده شوند. با هر دو روش ، کود را به کل ناحیه ریشه اعمال کنید. به دلیل غلظت بالای اکسیژن در نزدیکی سطح خاک ، ریشه های اصلی تغذیه گیاه معمولا در 10 تا 14 اینچ بالای خاک قرار دارند. بسیاری از ریشه های گیاهان مالچ شده درست در زیر مالچ روی سطح خاک قرار دارند. کود را روی سطح خاک یا کود گیاهی بمالید. بارندگی یا آب آبیاری آن را به ریشه می رساند. صرف نظر نوع روش انتخابی شما ، بلافاصله پس از کوددهی آبیاری کنید تا کودهای موجود در برگ ها شسته شود و مواد مغذی حل شوند و از طریق کود گیاهی و خاک به ریشه ها نفوذ کنند. بدون آبیاری یا بارندگی ، مقداری از نیتروژن مصرفی ممکن است تبخیر شود و بدون اینکه برای گیاهان مفید باشد در جو از بین برود.
در کوددهی مستقیم در پاییز بوته ها و درختانی که در چمن ها رشد می کنند به طور غیرمستقیم زمانی که چمن بارور می شود ، کود داده می شوند. ارزان ترین و موثرترین روش کود دهی مستقیم درختان و درختچه ها ، متد پخش است. با استفاده از یک پخش کننده سیکلون یا قطره ای، مقدار تجویز شده کود را در کل منطقه ریشه پخش کنید. برای به دست آوردن بهترین پوشش ، مقدار کل کود مصرفی را به نصف تقسیم کنید. نیمی از کل مقدار را در یک جهت و نصف دیگر را در جهت عمود بر اولی اعمال کنید تا پوششی عالی داشته باشید. هنگام کود دهی بالای بوته ها و پوشش های زمینی ، مطمئن شوید که برگ ها خشک هستند و از چنگک برگ یا جارو برای پاک کردن کود از روی برگ ها و پس از استفاده روی زمین استفاده کنید. اگر خاک چمن فشرده شده است ، خاک را هوادهی کرده و سپس کود دهید. آبیاری کود پس از آن ، احتمال آسیب دیدن هر گونه پوشش زمینی یا علف های چمن را کاهش می دهد.
کود را می توان به صورت مایع به برگ درختچه ها و درختان اعمال کرد. کاربرد مایع معمولا برای اصلاح کمبودهای ریز مغذی مانند کلروز آهن یا زرد شدن در آزالیا استفاده می شود. محلول پاشی راه حلی موقتی ارائه می کند که کمبودهای موجود در برگ های موجود را کنترل می کند و بهترین نتایج را در بهار به دست می آورد. با این حال ، کود دادن به برگ ها دلیل واقعی کمبود ریز مغذی ها را که می تواند نتیجه PH نامناسب خاک باشد ، درمان نمی کند. برای یافتن مشکل اساسی ، به آزمایش خاک مراجعه کنید. اگر pH اصلاح نشود ، محلول پاشی باید تکرار شود. روش های مختلفی برای استفاده از کود به درختان و درختچه ها وجود دارد. روش انتخاب شده به ویژگی های خاک ، عوامل منطقه و هزینه و نوع مواد مغذی مورد استفاده بستگی دارد.
زمانی که گیاهان به آن نیاز دارند و زمانی که می توانند به راحتی مواد مغذی را با ریشه خود جذب کنند ، کود را بکار ببرید. زمان مصرف خود را با رشد فعال ریشه و رطوبت کافی خاک همزمان کنید. درختان و درختچه ها را باید در اوایل بهار کود داد و در صورتی که شرایط برای رشد گیاه مساعد باشد ( یعنی دمای مناسب و رطوبت خاک ) می توان در اوایل تابستان کودهای سبک انجام داد. از کود دهی درختان و درختچه های تحت فشار خشکسالی در ماه های تابستان خودداری کنید. اگر آب در دسترس نیست ، به هیچ وجه کود ندهید زیرا گیاهان قادر به جذب مواد مغذی نیستند. برای درختچه ها و درختان در چمن ، کود را در زمان و نرخ مناسب برای چمن بمالید. همیشه مطمئن شوید که رطوبت کافی (تامین شده از طریق بارندگی یا آبیاری ) در دسترس باشد.
کودها حاوی بلوک های ساختمانی برای تولید برگی و میوه ، تشکیل شکوفه و سلامت ریشه و گیاه هستند. در خاک های فقیر ، درمان برای تقویت بنیه گیاه ضروری است. هر روشی که برای شما بهتر عمل کند ، زمان کوددهی گیاهان آپارتمانی نیز بسیار مهم است. هر گیاه کمی متفاوت است ، اما یک قانون کلی برای اکثر گیاهان وجود دارد. بهترین زمان اجرای اصول اولیه کوددهی ، اوایل فصل بهار می باشد. ین امر باعث رشد برگ و تولید گل و سپس میوه می شود. در برخی از مناطق ، اوایل بهار ممکن است همچنان غافلگیرکننده یخ زدگی دیرهنگام یا حتی برف باشد،که می تواند به رشد جدید ناشی از کود دهی آسیب برساند. در این مناط ق، بهتر است تا تاریخ آخرین یخبندان خود صبر کنید تا از آسیب به رشد گیاهان جوان جلوگیری کنید.
کود زمانی بیشترین تاثیر را دارد که روی گیاهان در اوج چرخه رشد استفاده شود. این زمانی است که گیاه پس از خروج از مرحله خواب زمستانی در حال برگ ریزی برای گونه های برگ ریز ، گلدهی یا رشد جدید است. زمانی از سال برای کود دهی بیشتر گیاهان بهار است. در ادامه قصد داریم شما را با اصول اولیه کوددهی در پاییز آشنا کنیم. پس با آس همراه باشید!
کاشت درختان می تواند به بیشتر قسمت های زمین رنگ و زیبایی بدهد. اگرچه درختان به طور کلی نیازی به نگهداری زیادی به غیر از آبیاری منظم و هرس متناوب ندارند ، اما از کاربرد گاه به گاه کود سود می برند. برای جلوگیری از آسیب رساندن به درخت ، ابتدا خاک خود را آزمایش کنید تا مشخص کنید به چه نوع کود نیاز دارید. مقدار مناسبی کود را در بهار یا پاییز اضافه کرده تا به درختان خود کمک کنید تا از آسیب بهبود یافته و به رشد خود ادامه دهند.
رشد ضعیف اغلب نشان دهنده این است که درخت مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نمی کند و باید از کود مناسب بهره مند شود. برگ های کوچک و رنگ پریده و شاخه های کوتاه چند نشانه واضح هستند. هر درختی که در اثر آب و هوای سخت ، حشرات ، بیماری ها یا مواد شیمیایی آسیب دیده یا می میرد نیز می تواند با استفاده از مواد مغذی موجود در کود برای ترمیم خود و جلوگیری از آسیب های آتی مفید باشد. درختان سالم اغلب به مواد مغذی اضافی نیاز ندارند. افزودن کود به خاک خوب می تواند نسبت مواد مغذی را از بین ببرد و باعث رشد بیش از حد درخت و ضعیف شدن چوب شود.
فاصله بین حلقه های رشد شاخه های درخت را اندازه گیری کنید. در حین بررسی شاخه های درخت یک متر با خود بیاورید. به شاخه ها دقت کنید و به جای زخم های جوانه های کوچک روی آنها توجه کنید. آنها شبیه حلقه ها یا لکه های قهوه ای خواهند بود. این زخم ها نشان دهنده میزان رشد درخت است و شما می توانید از زخمی به جای زخم دیگر روی شاخه اندازه گیری کنید تا ببینید درخت شما در طول سال ها چگونه رشد کرده است.
قبل از کوددهی گیاهان آپارتمانی در زمستان سطح خاک را آزمایش کرده تا هر گونه کمبود تغذیه ای در آن کشف کنید. تکنسین های آموزش دیده شرکت آس سطح خاک را تجزیه و تحلیل می کنند تا اطلاع جامعی از نیاز و یا عدم نیاز خاک به کوددهی به دست آورند. این آزمایش به شما این امکان را می دهد که به راحتی تعیین کنید به چه نوع کودی نیاز دارید. برای به دست آوردن تعادل مناسب مواد مغذی ، همیشه این آزمایش را قبل از افزودن هر چیزی به خاک انجام دهید.
در فصل پاییز یا بهار کود را به خاک اضافه کنید. کاربرد کود باید به دقت زمان بندی شود تا از آسیب به درخت جلوگیری شود. زمان ایده آل در پاییز مهرماه است. صبر کنید تا اولین یخبندان در منطقه شما اتفاق بیافتد ، سپس کود را قبل از یخ زدن زمین برای زمستان اعمال کنید. اوایل بها ر، حدود فروردین و اردیبهشت نیز زمان مناسبی برای افزودن کود است. پاییز زمان ایده آلی است ، زیرا درخت هنوز فعال است و بنابراین مواد مغذی را جذب می کند و آنها را برای رشد بهار ذخیره می کند. اگر کود را خیلی زود اضافه کنید، درخت به رشد خود ادامه می دهد. ممکن است متوجه رشد جدیدی شوید که در تابستان یا زمستان می میرد و باعث آسیب به درخت شما می شود.
قطر تنه را 1 فوت ( 0.30 متر ) بالاتر از سطح زمین اندازه بگیرید. یک راه ساده برای تعیین مقدار کود مورد نیاز خود استفاده از اندازه درخت است. از یک متر برای تخمین ضخامت درخت خود استفاده کنید. به اندازه گیری توجه داشته باشید تا بتوانید از آن در محاسبات خود استفاده کنید. مطمئن شوید که تنه درخت را تقریبا در ارتفاع سینه اندازه گیری کرده اید تا تخمین مطمئنی در مورد میزان کود مورد نیاز خود داشته باشید. سپس قطر تنه را در 100% ضرب کنید. هدف این است که به اکثر درختان بیش از 1 پوند ( 0.45 کیلوگرم ) کود در سال ندهند. این تخمین کلی نیتروژن مورد نیاز برای یک فضای رشد 1000 فوت مربعی ( 93 متر مرب ع) را به شما می دهد. اگر درخت شما در حیاط کوچکتر است ، باید با کود کمتری اعمال کنید. به عنوان مثال درختی با ضخامت 3 اینچ ( 7.6 سانتی متر ) حدود 0.14 کیلوگرم کود نیاز دارد. روش دیگر برای تخمین مقدار کود مورد نیاز این است که سن درخت را در 0.10 ضرب کنید.
تخمین خود را بر مقدار نیتروژن موجود در کود تقسیم کنید. انجام این آخرین محاسبه برای جلوگیری از لقاح بیش از حد مهم است. محتوای نیتروژن در کیسه کود شما درج می شود. عددی مانند 30-3-3 را می بینید یعنی کود 30 قسمت نیتروژن ، 3 قسمت فسفر و 3 قسمت پتاسیم است. این بدین معناست که 0.30 پوند ( 0.14 کیلوگرم ) نیتروژن در 1 پوند ( 0.45 کیلوگرم ) کود خاص شما وجود دارد.
یک کود با مواد مغذی مورد نیاز خاک خود انتخاب کنید. مخلوط های کود فراوان هستند ، بنابراین انتخاب کزینه مناسب می تواند کمی ترسناک باشد. اگر خاک خود را آزمایش کرده باشید ، دقیقا می دانید که به چه چیزی نیاز دارید. به طور معمول ، کود متشکل از 12 تا 30 قسمت نیتروژن بهترین انتخاب است. برای جلوگیری از افزودن بیش از حد این مواد مغذی به خاک ، محتوای پتاسیم و فسفر را کم نگه دارید. نیتروژن پایین رایج ترین دلیل کوددهی در پاییز است. اگر خاک شما دارای نیتروژن کم است ، می توانید کودهایی بدون مواد مغذی دیگر دریافت کنید. بسته به ترکیب خاکتان ، به دنبال چیزی با 3 تا 12 قسمت فسفر و پتاسیم باشید.
شاخه گسترش یافته روی درخت خود را اندازه بگیرید. ریشه های درختان می توانند تا حد زیادی زیر زمین پخش شوند. برای کود دهی مناسب درخت ، باید کود را تا جایی که ریشه ها می روند توزیع کنید. از انتهای یک شاخه در 1 طرف درخت شروع کنید. با استفاده از یک متر ، تمام راه را تا انتهای دورترین شاخه ها در انتهای مخالف درخت اندازه بگیرید. این اندازه گیری قطر گسترش شاخه است و به شما ایده می دهد که ریشه های درخت چقدر گسترش یافته اند.
اگر میخواهید مستقیما درخت را کود دهید ، سوراخ هایی با فواصل مساوی حفر کنید. اگر خاک شما خیلی فشرده باشد ، انجام این کار مهم است زیرا کود به ریشه ها نمی ریزد. سوراخ هایی به قطر 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) و عمق 6 تا 12 اینچ ( 15 تا 30 سانتی متر ) ایجاد کنید. اما آنها را با فاصله 2 فوت ( 0.61 متر ) از هم فاصله دهید. این سوراخ ها را به صورت دایره های متحدالمرکز در اطراف درخت حفر کنید ، در صورت نیاز دایره های بیشتری از سوراخ ایجاد کنید تا زمانی که از شاخه های درخت خارج شوید.
در اصول اولیه کوددهی ، کود را 1.5 برابر دورتر از دسترس درخت پخش کنید. قطری را که اندازه گرفتید در 1.5 ضرب کنید تا مشخص شود که چقدر باید کود را برای پوشش ریشه ها توزیع کنید. کود خود را در منطقه پخش کنید ، سپس آن را صاف کنید. شما می توانید با خیال راحت کود را تا 2 برابر دورتر از دسترس درخت پخش کنید. اگر برای دسترسی به ریشه چاله ها حفر کرده اید ، چاله ها را با کود پر کنید. یک کمپوست ارگانیک را روی کود پخش کنید. کمپوست مانند پوست درخت کاج کلسیم ، پتاسیم و سایر مواد مغذی مهم را به خاک اضافه می کند. همچنین خاک را عایق می کند و رطوبت را می بندد. یک لایه کمپوست به ضخامت 3⁄4 اینچ ( 1.9 سانتی متر ) اضافه کنید. آن را مستقیما روی کود قرار دهید و آن را صاف کنید. کمپوست نیتروژن کمی دارد ، اما پتاسیم بیشتری به خاک اضافه می کند. انتخاب کود خود را بر اساس مقدار کمپوست اضافه کنید.
کود را تا زمانی آبیاری کنید که خاک کاملا مرطوب شود. راه ایده آل برای آبیاری درختان این است که یک شلنگ در نزدیکی تنه قرار دهید. جریان آب را به اندازه قطره ای روشن کنید و بگذارید 2 یا 3 ساعت در خاک چکه کند. کمپوست و کود باید کاملا مرطوب باشد تا هر گونه سوراخ هوا از بین برود. سعی کنید به اندازه ای آب اضافه کنید که خاک شما 10 اینچ ( 25 سانتی متر ) خیس شود تا به ریشه ها برسد.