گیاه شمشاد
درخت شمشاد معمولی گونه ای از گیاهان همیشه سبز و گل دهنده می باشد. این جنس شامل 176 گونه مختلف بوده که همیشه سبز ، زیبا و مناسب برای پرچین ها و هرس پذیر هستند. شمشاد ، گیاه بومی نواحی غربی و جنوبی اروپا است. همچنین این گیاه در جنوب آسیا از انگلستان تا شمال موروکو تا برخی نواحی مدیترانه ای مثل ترکیه و شمال آفریقا نیز پرورش و نگهداری می شود. در ایران نیز در مناطق مختلف استان های گرگان و مازندران و گیلان می روید. درخت شمشاد از انواع گیاهان رایج در نواحی گرم و مرطوب است. به راحتی می توان شمشاد را در حیاط و حتی در فضای آپارتمان پرورش داده و نگهداری نمود. نام علمی این گیاه Euonymus japonicus از خانواده celastraceae می باشد. بوته شمشاد کوتاه است و رشد آن 1 تا 9 متر می باشد و محور آن تا 20 سانتی متر می رسد.
شرایط رشد انواع شمشاد زینتی
- نور = نور زیاد و غیر مستقیم خوب است
- آبیاری شمشاد = در طول دوره رشد از بهار تا پاییز باید به طور منظم آبیاری شوند. شما می توانید آب آنها را در طول زمستان کاهش دهید.
- دما = دمای اتاق خوب است. آنها باید گرمای متوسط را دریافت کنند. آنها را در زمستان در شرایط خنک و معتدل نگهداری کنید.
- خاک = اگرچه آنها می توانند شرایط زیادی را تحمل کنند ، اما خاک آنها باید به خوبی زهکشی شده و مرطوب باشد. یک مخلوط خاک معمولی گلدان باید خوب باشد.
- کود = می توان آنها را در ابتدای بهار با کود متعادل قبل از شروع رشد تغذیه کرد.
خصوصیات ظاهری شمشاد
- متقابل قرار گرفتن انشعابات گیاه
- عادت به رشد درختچه ای
- شاخه های آن با زاویه گسترده یا کم و بیش خمیده است
- سطح چرمی برگ ها و بدون دندانه بودن آنها
- سرنیزه ای بودن شکل برگ ها به طوری که در نیمه پایینی پهن تر و به طرف انتها باریک می شوند
- همچنین نوک برگ نسبتا کند و گرد است. رنگ دو سطح برگ ها سبز تیره و سطح فوقانی درخشان می باشد
- گل ها فاقد ارزش زینتی بوده و گل سبز کم رنگ کوچک آن در فصل بهار شکوفا می شود
شرایط نگهداری از شمشاد
برای مراقبت از انواع شمشاد زینتی رسمی ، نور متوسط تا زیاد ، هوای خنک ، آبیاری معمولی ، رطوبت 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی مورد نیاز است.
هرس کردن گیاه شمشاد :
فصل پائیز و بهار زمان مناسبی برای هرس این گیاه محسوب می شود. معمولا شمشادها هر مقدار و هر نوع هرسی را تحمل می کنند و بدون هرس نیز بوته های زیبا و متراکمی دارند. ظاهر و اندازه نهایی هرس به نوع شمشاد بستگی دارد. برای انتقال بوته های جوان به محل اصلی ، باید ریشه ها را نیز هرس کرد. برای متراکم شدن گیاه بهتر است بوته را تا سه سال به طور مرتب هرس کنیم. شمشادهایی که در پرچین با اشکال هندسی و مجسمه ای کاشته می شوند ، با توجه به فرم پرچین و به نسبت میزان رشد آن را در یک یا چند نوبت هرس شوند. قبل از پیدایش شاخه های جدید در بهار با استفاده از قیچی هرس ، شاخه های تولید شده در اواخر تابستان قبل را هرس می کنیم، قبل از ضخیم و محکم شدن شاخه های جدید ، باید آنها را هرس نمود. در هرس های پرچینی باید قسمت پایین بزرگتر یا مساوی قسمت بالا باشد تا قسمت بالا روی قسمت پایین ، سایه ای نداشته باشد. برای دادن حالت بوته ای به گیاه شمشاد ، باید مداوم با چیدن نوک شاخه ها جوانه های جانبی را تحریک و شاخه های متراکم تولید کرد.
تکثیر درخت شمشاد
تکثیر انواع شمشاد از طریق قلمه صورت می گیرد که باید در پایان دوره رشد در اواخر تابستان انجام شود. یک ساقه از گیاه را درست زیر یک گره که محل رشد برگ یا جوانه است ، ببرید و سپس آن را در مخلوطی مانند پیت ماس و پرلیت یا ماسه دوباره بکارید. اطمینان حاصل کنید که قلمه ها را در نخستین دوران رشد مه آلود ، گرم و به خوبی روشن نگه دارید.
گلدان شمشاد باید هر سال بهار تعویض شود. برای آسان تر شدن فرآیند ، ریشه را از قبل آبیاری کنید، سپس کل گیاه را یک تکه بردارید. ریشه ها را کوتاه کرده و سپس درخت را در یک گلدان جدید قرار دهید و آن را با خاک گلدان پر کنید. هرس به موقع درخت شمشاد تاثیر به سزایی در زیبایی این گیاده داشته و برای سلامتی آنها نیز مفید است.
بیماری ها ، آفات و درمان گیاه
آفات یکی از عوامل بازدارنده رشد گیاه است که در صورت برطرف نشدن آن ، ممکن است باعث نابودی گیاه نیز شود. یکی از آفات شمشاد ، بیماری سفیدک است که منجر به رنگ پریدگی برگ ها و شاخه های گیاه می شود. برای رهایی گیاه از این آفات ، باید سرشاخه و یا شاخه هایی بیمار را از گیاه جدا کنیم.
خواص درمانی گیاه شمشاد و کاربردهای آن :
برگ ها و پوست ریشه آن مصرف دارویی دارد. یکی از خواص درمانی شمشاد تصفیه کنندگی خون ، معرق و ملین است. همچنین عصاره این گیاه خواص تب بر ، گندزا و التیام بخش دارد. همچنین باعث بهبود عفونت های مجاری ، درد های عصبی ، صرع ، درد های همراه با تب ، نقرس ، سیفلیس ، روماتیسم ، زخم های معمولی و عفونی می شود.