کنف نیوزیلندی
کنف گياهي است که در دوره رشد مواد غذائي زيادي را جذب و زمين را از وجود مواد غذايي بويژه ماده ازته و فسفره نسبتاً ضعيف مي نمايد. کاشت مداوم يا چند ساله آن در يک زمين سبب بروز بيماريهاي گياهي بخصوص بوته ميري شده و موجب نقصان محصول مي شود. علاوه بر اينها در مناطقي که کاشت کنف و پنبه رواج دارد چون اين دو گياه از يک تيره هستند و داراي آفات و بيماريهاي مشترک مي باشند نبايد آنها را در تناوب بدنبال هم قرار داد و حتي در يک مزرعه حتي المقدور بايد اين دو را با فاصله نسبتاً زياد و دور از يکديگر کاشت در صورتي که در گردش زراعي کنف بعد از گياهان تيره حبوبات کاشته شود،توليد الياف و بذر رضايت بخش خواهد بود.
کنف را مي توان در تناوب همراه با گياهاني مانند حبوبات ، بادام زميني ، گندم ، ذرت و حتي برنج قرار داده، تناوب دو يا سه ساله بر قرار نمود. در شمال ايران براي توليد کنف اغلب تناوب سه ساله شرح زير برقرار مي گردد:
سال اول: ذرت
سال دوم: حبوبات
سال سوم: کنف
مواد غذايي مورد نياز کنف
براي آنکه کنف محصول کافي توليد نمايد با توجه به شرايط آب و هوايي و نوعي که کاشته مي شود لازم است از کود هاي شيميائي بويژه ازت و فسفر و پتاس به مقدار مورد نياز استفاده شود.براي استفاده بيشتر گياه از مواد فسفره و پتاس بهتر است اين دوماده را قبل کاشت و به وسيله ديسک در عمق 4 يا 5 سانتي متري خاک قرارداد.ليکن اگر کود ازته (اوره) دردو مرحله و به صورت سرک به زمين اضافه شود نتيجه بهتر خواهد بود. مرحله اول پخش کود ازته همزمان با تنک کردن بوته هاي اضافي و مرحله دوم 30 روز بعد از مرحله اول است. هر گاه کنف به منظور توليد بذر کاشته شود مصرف بيش از حد مورد نياز ماده ازته سبب ديرسي گياه و علفي شدن آن گرديده و به ورس ساقه کمک مي کند.در شمال ميزان کود شيميائي به قرار زير است ازت 100 کيلوگرم در هکتار ، فسفر 60 کيلوگرم در هکتار و پتاس 30 کيلوگرم در هکتار.
کاشت
زمان کاشت بايد طوري انتخاب شود که شرايط جوي و خاک از هر نظر براي کاشت و رويش بذر مناسب باشد و براي رسيدن به اين هدف تعيين مقدار بذر در هکتار نيز عامل مهمي براي توليد محصول خواهد بود. لذا پس از رفع سرما و افزايش درجه حرارت خاک در بهار هر چه زودتر اقدام به کشت شود زيرا کاشت به موقع داراي مزاياي زير است :
(1) کشت به موقع سبب مي گردد که در موقع بارش باران هاي بهاري جوانه به سرعت از بذر خارج و رشد اوليه آن بهتر انجام مي شود.
(2) رشد گياه تا زمان برداشت کامل شده و مقدار محصول نيز افزايش يابد در مورد ارقامي که نسبت به نور حساسيت کمتري دارند زمان کاشت آنها هر چه زودتر انجام گيرد مرحله توليد گل و رسيدن و در نتيجه برداشت محصول نيز زودتر انجام خواهد شد.
اگر موقع کاشت بذر رطوبت و حرارت خاک کافي و شرايط مناسب باشد بذر کاشته شده پس از 5 تا 6 و حداکثر 8 روز جوانه توليد مي نمايد از توليد جوانه تا ظهور اولين گل حدود 90 تا 105 روز و از گل دادن تا رسيدن کامل حدود 45 تا 50 روز طول مي کشد. زمان کاشت کنف در مازندران از حدود اواخر فروردين تا حدود اواخر ارديبهشت مطابق شرايط جوي تغيير مي کند. بهترين زمان کشت کنف در خوزستان ( دزفول) از اوايل اسفند تا اواسط ارديبهشت و در ايرانشهر از اواسط بهمن تا اواخر اسفند ماه است. در ورامين مناسب ترين زمان کاشت از حدود اوايل ارديبهشت تا اواخر خرداد ماه ميباشد
داشت
داشت،آبياري تنک کردن،وجين و مبارزه با آفات و بيماريها از ضروريات داغشت مي باشد.
آبياري :
مقدار آب مورد نياز کنف از زمان کاشت تا رسيدن کامل بستگي به تراکم بوته ها،جنس خاک ، درجه حرارت و رطوبت نسبي محيط و مقدار ريزش باران دارد در مناطقي که حدود 500 تا 750 ميلي متر بارندگي ساليانه داشته باشد مي توان زراعت ديم کنف را انجام دهد در غير اينصورت آبياري الزامي است. در جنوب ايران به علت شور بودن زمينها بهتر است از کاشت کنف به صورت کرتي اجتناب کرده و اين گياه را به صورت خطي کشت کرد.
تنک کردن و وجين : پس از آنکه رشد اوليه کنف کامل شد و ارتفاع بوته ها حدود 10 تا 12 سانتي متر گرديد. بايستي بوته هاي اضافي را تنک و از بين خارج نمود عمل تنک کردن يا معمولاً با دست انجام ميشود پس از پايان آن بايد فاصله بوته ها در روي خطوط بين 5 تا 7 سانتي متر و فواصل خطوط در مورد کنف ليفي 20 تا 30 و در مورد کنف بذري 40 تا 60 سانتي متر باشد.براي جلوگيري از رشد علفهاي هرز لازم است در 2 تا 3 و حداکثر 4 مرتبه مزرعه را وجين کرد. مناسب ترين وسيله مبارزه استفاده از کولتيواتور است.
آفات و بيماريها :
مهمترين آفات کنف عبارتند از : آفات کرم خاردار ، کارادرينا ، تريپس ، آگروتيس و شته . که سم مورد مصرف براي تريپس ، شته متاسيستوکس 5/1 در هزار ميباشد و براي کرم خاردار وکارادرينا و آگروتيس مي توان از سم سوين به نسبت 2 کيلو در هکتار استفاده کرد. از ديگر آفات سر پولک (Padagrica mentriesi) ميباشد که با سم تيودان مي توان با آن مبارزه نمود. آفت ديگر کرم ريشه يا لارو پروانه (Agrotis segetum) که براي مبارزه با آن بايد با علف هاي هرز مبارزه و با ليندين 25 درصد طعمه پاشي نمود.
آفت ديگر کرم ساقه کنف( pyrausta nubilalis )مي باشد که با قطع و سوزاندن علفهاي هرز اطراف مزرعه در ماههاي تير و مرداد مي توان با آن مبارزه نمود
