گیاه ژونی پروس
Juniperus horizontalisگونه متداول و پر کاربرد در ایران برای پرورش و کاشت در فضای سبز و محوطه ها است.
خاک مناسب:
خاک خوب زهکشی از هر نوع را به خوبی می پذیرد.
روشهای ازدیاد و تکثیر:
تکثیر با بذر: به علت کند بودن رشد و سخت بودن رویاندن از بذر متداول نیست.
تکثیر با قلمه: به طوری که قلمه زدن در اواخر پاییز تا زمستان و ریشه دار کردن در یک گلخانه سرد و مرطوب انجام می شود. همچنین تکثیر با گرفتن قلمه چوب نرم در تابستان و تحت شرایط مه پاشی با حرارت پایین امکانپذیر است.
خوابانیدن شاخه: در گونه های رونده امکانپذیر است.
پیوند زدن: متداول است و برای تولید گونه های پیوندی زینتی پیوندی ارس مورد استفاده فراوان دارد.
نیاز های نوری:
آفتاب کامل یا سایه بسیار سبک را می پسندد.
دما و آب و هوای ایده آل:
گونههای این جنس قادرند سرمای شدید و خشکی هوا را به خوبی تحمل نمایند و گیاه بسیار مقاومی محسوب می شود.
کاربردها:
ویژگی های قابل توجه: شاخ و برگ جذاب و گاهی اوقات، مخروط. درختان جونیپر تحمل طیف گسترده ای از سایت ها را دارا هستند و استفاده های فراوانی، از جمله در باغ صخره ای و به عنوان پوشش زمین یا گیاه رونده یا تک کاشت در گونه های ایستاده مخروطی و همچنین کاشت در باغ مینیاتوری از آن می شود.
بهره برداری از این گیاه در گذشته و اکنون رواج داشته و دارد. موارد بهره برداری شامل: به کار بردن چوب بسیار سخت و استوار و مقاوم در برابر موریانه در خانه سازی؛ بهره بردن در مصارف عطرسازی و همچنین عطاری است. گفتنی ست در گذشته از شاخه اُرس در لابلای پارچه های پشمی برای گریزاندن حشرات موذی چون بید استفاده میشده است.
هرس:
با توجه به رشد کم در اکثر گونه ها نیاز به هرس چندانی ندارد با این وجود جونی پروس با توجه به کند رشد بودن بسیار آرایش پذیر بوده و انعطاف بسیاری در برابر هرس کردن و فرم دهی دارد.