گیاه رزماری :
توضیحات : گیاه معطر بوته ای و پایا، با شاخه های بالارونده، که ارتفاع آن به ۲ متر می رسد. برگ های باریک با انتهایی بدون نوک و سوزنی شکل (نازک)، گل ها به رنگ سبز تیره و به ندرت صورتی یا سفیدرنگ می باشد
برگ و سرشاخه های گلدار گیاه رزماری هنگام شروع باز شدن گل ها و در فصول بهار و تابستان جمع آوری می گردد.
کاشت گیاه :
- یک گلدان را با عمقی انتخاب کنید که ارتفاع آن مانند رزماری است. به عنوان مثال، اگر گیاهی رزماری حدود 15 سانت است، گلدان باید حداقلبه همان اندازه عمق داشته باشد.
- گلدان باید به اندازه کافی بزرگ باشد که حداقل 3سانت فاصله بین لبه و ریشه ها را تامین کند.
- دقت کنید که گلدان سوراخ هایی برای زه کشی داشته باشد.
- از یک خاک گلدان خوب و مرغوب استفاده کنید.
- با رشد گیاه رزماری، می توانید اندازه گلدان را با توجه به اندازه گیاه افزایش دهید.
شرایط نگهداری : نیاز به محل آفتابی و خاک معمولی با زهکشی خوب دارد. نسبت به سرما نسبتاً مقاوم است و تا دمای 5ـ درجه سانتیگراد را تحمل می کند اما در مناطق سرد بهتر است آن را در ضلع جنوبی یا غربی دیوار کاشت. هنگام بهار (بعد از پایان یخبندان) شاخه های آسیب دیده از یخبندان را حذف نموده و تنها شاخه های چوبی سالم را باقی می گذارند و گیاهان مسن را که بصورت آشفته درآمده و فرم خود را از دست داده اند سر بر می کنند تا جوانه های جدید رشد کنند.
اگر از این درختچه برای ایجاد پرچین استفاده شود، هرس فرم آن باید بعد از پایان گلدهی صورت گیرد.
در پاییز زمین را شخم عمیق می زنیم و در بهار پس از شخم مجدد و اضافه نمودن کود حیوانی نشاها را به خاک می نشانیم.
بد نیست بدانید که اکلیل کوهی تاکنون در کشور ما هیچ حساسیتی نسبت به آفات و بیماری ها از خود نشان نداده و حتی در زمین های آلوده به نماتد مقاومت خوبی داشته است.
